تا قبل از شروع دیدار ایران و ازبکستان همه منتظر اورانوف بودند و همه جا صحبت از درخشش این ستاره پرسپولیس بود. بحثها در محافل فوتبالی کشورمان حول این محور که چطور باید او را مهار کرد و ازبکستانیها هم امید زیادی به این بازیکن برای درخشش مقابل ایران داشتند.
اما در زمین و در میدان عمل، هیچ کاری از اورونوف بر نیامد و دیدیم که بعد از یک ساعت کاناورو او را بیرون کشید اما در ادامه مسابقه یک ملی پوش ایرانی جای او را در چشم و ذهن تماشاگران گرفت.
از همان لحظه که قلعه نویی پدیده جوان استقلال را به زمین فرستاد، ورق در ورزشگاه برگشت. علیرضا کوشکی که این فصل ستاره بینظیر استقلال بوده، در دقایقی که به میدان آمد بارها با حرکات تکنیکی خود از سمت چپ دفاع ازبکستان را به هم ریخت و فرصت گلزنی ساخت.
کوشکی با حرکات تکنیکی و انفرادی، چنان جذابیتی به بازی داد که هر وقت توپ به او میرسید، هواداران ازبک نیز همراه تماشاگران ایرانی نیم خیز شده و با اضطراب به سرانجام کارش نگاه میکردند. توانایی او در دریبل باعث شده بود هیچکس نتواند سرانجام حرکاتش را پیش بینی کند. کوشکی در این مسابقه بارها سمت راست دفاع ازبکستان را به هم ریخت و فرصتهای خوبی روی دروازه حریف ساخت.
فقط ای کاش او اعتماد به نفسی را که در استقلال به دست آورده، در تیم ملی هم داشت. در آن صورت لااقل در دقیقه ۸۷ میتوانست مثل همان کات تماشایی که برابر ذوب آهن زد و گل شد را تکرار و از همان نقطه و کنج محوطه جریمه، دروازه ازبکستان را باز کند. همه منتظر شلیک او بودند اما کوشکی ترجیح داد توپ را در دهانه دروازه برای طارمی و علیپور بیندازد و البته که مدافعان حریف زودتر به توپ رسیده و آن را دفع کردند.
هر لحظه که کوشکی پا به توپ میشد، تمام ازبکها به سمت او هجوم میآوردند و او با پا عوض کردنهای جادویی، هرگز اجازه نداد آنها توپش را بگیرند. کاش مرغ همسایه برایمان غاز نبود! کوشکی جوری بازی کرد که اورونوف مقابل مصر نصف این کار را نکرده بود! دیدیم که بعد از بازی ازبکستان و مصر، همه از رکوردهای دریبل اورونوف حرف میزدند اما هیچکس برای شمارش دریبلهای موفق کوشکی به خود زحمت نداد!
اینجا را بخوانید: کوشکی در راه مهدی قایدی؛ باز هم یک استقلالی دل باشگاههای اماراتی را برد
