سرمقاله| فقط آرامش

خبرورزشی/مهدی هژبری؛ رویدادی که ۴ سال منتظرش بودیم، شروع شد. از همان روز که داور مشکوک استرالیایی با اخراج سختگیرانه مهرداد پولادی مانع پیروزی آسان ایران مقابل عراق شد و زمینه حذف تیم ۱۰ نفره ما مقابل عراقی‌ها را فراهم آورد، ۴ سال گذشت و دوباره نوبت به یک جام ملت‌های دیگر رسید، جامی که در قیاس با فستیوال بزرگ فوتبال یا همان جام جهانی اصلاً قابل بحث نیست، اما همین رویداد آسیایی که خارج از قاره کهن نه حساسیتی برمی‌انگیزد و نه برای ساکنین سایر قاره‌ها جذابیتی دارد، در آسیا مهم‌ترین و حیثیتی‌ترین رقابت فوتبالی است. قدرت‌های سنتی آسیا هرگز بازی‌های آسیایی را آنچنان جدی نمی‌گیرند، اما جام ملت‌های آسیا را جور دیگری می‌بینند. برای ژاپن، کره جنوبی، استرالیا و سایر مدعیان، قهرمانی در جام ملت‌ها کم‌ارزش‌تر از حضور در جام جهانی و صعود به مرحله حذفی جام جهانی نیست. ما هم چه به زبان بیاوریم و چه پنهان کنیم، دقیقاً همین نگاه را به جام ملت‌های آسیا داریم. ابرقدرت‌های سنتی آسیا و قدرت‌های تازه که حالا باید امارات میزبان و حتی قطر پرنفوذ را هم به آن‌ها اضافه کرد، برای قهرمانی در جام ملت‌های ۲۰۱۹ نقشه‌ها کشیده‌اند. از امروز و با برگزاری بازی افتتاحیه، تمام مدعیان داشته‌های خود را در امارات به نمایش می‌گذارند و از تمام توان خود بهره می‌برند تا جام قهرمانی را به ویترین افتخارات خود اضافه کنند. ما که بدون تعارف بیرون زمین توان و قدرت لابی و نفوذ شرقی‌ها و حتی کشور‌های عربی را نداریم، تمام توان خود را باید داخل میدان به کار بگیریم. در چنین شرایطی، از همه چیز مهم‌تر این است که به ملی‌پوشان از لحاظ روحی و روانی کمک کنیم تمام تمرکزشان را روی مسائل فنی بگذارند. این آرامش را از تیم ملی دریغ نکنیم.