یادداشت| بغضی که امروز باید بترکد!

خبرورزشی/ کاوه علی‌اسماعیلی: من فقط ۱۸ سال داشتم که وارد عرصه جذاب و پرهیجان رسانه‌ها شدم. چه روز‌های مهم و بزرگی بود. روز‌هایی که رسانه‌ها، همه چیز این مملکت بودند. از سیاست تا هنر، از اقتصاد تا ورزش؛ همه چیز تحت تأثیر رسانه‌ها بود و انصافاً خبرنگارانِ وقت برای جلب اعتماد مردم همه کار می‌کردند. پیشکسوتان ما در رسانه‌های ورزشی، چه خبر‌های داغی داشتند، چه سنگ بنای مهمی گذاشتند تا قلم‌شان امروز برای‌مان به ارث برسد. امروز، روز خبرنگار است و حالا من در مرز ۳۴ سالگی ایستاده‌ام. در تمام این سال‌ها به «روزنامه‌نگار بودن» و «خبرنگار بودن» افتخار می‌کردم. افتخار به اینکه در رسانه‌های ورزشی با سطح بالایی از تأثیرگذاری فعالیت می‌کنم و این امکان برایم وجود دارد که پلی باشم برای ارتباط بین ورزشکاران و هواداران. افتخار کار کردن در روزنامه خبرورزشی که همیشه پر از «ژنرال‌های رسانه‌ای» بوده و کار کردن کنار سردبیران سرشناس، مهم و پاکدست. حتی بحث کردن با خبرنگاران و ارتباط با سردبیران سایر رسانه‌ها هم هیجان‌انگیز بود، اما امروز که روز خبرنگار است، بگذارید با شما درددل کنیم! بگذارید بگویم روز‌های سختی را تجربه می‌کنیم، بگذارید از جانب همه خبرنگاران به خصوص خبرنگاران ورزشی بگویم که مثل جامعه‌مان، از مسائل اقتصادی رنج شدیدی می‌بریم، اما به آینده امیدواریم. مشکلات مهمی مثل تغییر رویه باشگاه‌ها، پنهان‌کاری‌ها، سخت شدن کار، عدم همکاری مدیران ورزشی، مخفی‌کاری اسناد و قرارداد‌ها از رسانه‌ها، شکایات متعدد بابت مطالب عادی، بالا رفتن قیمت کاغذ روزنامه‌ها، افزایش رسانه‌های قارچ‌گونه در فضای مجازی و... آزارمان می‌دهد، اما کنار شما هستیم و از عشق‌مان یعنی شغل خبرنگاری دست نمی‌کشیم. شغلی که به خاطرش، جوانی‌مان را در استرس‌های کاری گذراندیم، سال‌ها درس خواندیم و پژوهش کردیم تا بیراهه نرویم، اما امروز، ده‌ها مشکل ریز و درشت داریم. به هر حال، روز خبرنگار بر همه خبرنگاران واقعی مبارک باشد و امیدواریم حال جامعه و حال رسانه‌ها خوبِ خوب شود.