خبرورزشی/اردشیر لارودی: ١-اینکه ورزش ما، شیوهاى از مدیریت را باور دارد که تا مردم صدایشان درمى آید، آقایان هم واکنش نشان مىدهند، از خوب هم خوبتر است!
نتیجه اش مىشود مذاکره با تیام و حفظ تیام و نتیجه دیگرش مىشود پشت کردن مجید حسینى به تیم ترابوزان ترکیه و قرارداد بستن مجدد با استقلال! که خیلى زود به نوعى تکذیب مىشود یا محل تردید!
اینجاست که قدرت پول- این تنها ملاک و بالاترین ارزشها- معلوم مىشود و نیز معلوم مىشود که مدیران، وقتى پول در گاوصندوق مدیریتى خود دارند، چه دست و دلبازند! و چقدر کاربلد!
***
آقاى افتخارى، پول ندارد که کارش لنگ مىزند! وزارت ورزش، اگر حواسش به استقلال و مدیرانش باشد و به موقع اینان را شارژ کند، براى خودشان نخوانده ملاهاى تمامعیار هستند!
نهیب به یوونتوس
٢- خرج که از کیسه مهمان بوَد! حاتم طایى شدن، آسان بوَد!
و چنین است که کارد به استخوان کارکنان و کارگران و حقوقبگیران کارخانه فیات ایتالیا رسیده! به محض قرارداد بستن باشگاه یوونتوس با کریستیانو رونالدو، یکسره صدا در صدا مىاندازند و همه با هم فریاد مىکنند که شرمت باد! شرمتان باد!
تازه مدیران تیم «یووه» رونالدو را خریدهاند، که خودش در کمترین مدت پولش را درمىآورد!
ما چه کار باید بکنیم که فوتبالمان دولتى است و حق پولآورى ندارد و نمىتواند تولید درآمد کند و باید با تیمهاى «خرپول» قطر و امارات و عربستان هم رقابت کند! آنها آنجا، با تکیه به چاه نفت تیمدارى مىکنند! اینجا ما، باید تحریمها را دور بزنیم تا پول عوامل تیمدارى و باشگاهدارى خود را تأمین کنیم!
آنجا، حریفان ما، یک قلم پاریسن ژرمن و آرسنال و منسیتى را مىخرند و نیمار را پشت قباله اش مىاندازند! ولى ما، اینجا، به بازیکنان درجه اول خود بدهى ١٠-٨-٧ ساله داریم!
***
یوونتوس، باشگاه سودآورى است و رونالدو بازیکن پولسازى است که در سرى A. نهیب مىشنوند، شرمتان باد!
دوباره خودمشغولى
٣- یواش یواش داریم از هواى جام جهانى خارج مىشویم! یواش یواش داریم خودمان مىشویم! فوتبال ایرانى با همه خودویژگىهاى مربوط به خود!
یواش یواش، به بحثهاى «صد من یه غاز» مشغول مىشویم و از یاد مىبریم که کارهاى مهمترى پیش رو داریم!
مثلاً فراموش مىکنیم که در لیگ آسیا، دو بازى مهم را «باید» ببریم:
یک- استقلال که با السد قطر بازى دارد.
دو- پرسپولیس که الدحیل قطر را رقیب خود مىبیند.
هم استقلال و هم پرسپولیس، نشانى از گوش به زنگى و حواسجمعى لازم را نشان نمىدهند!
پرسپولیس دلمان را خوش کرده به تساوى ٢-٢ با تیم گلگهر سیرجان و استقلال، دوباره داستان یارگیرى از مصدومان و آسیبدیدهها را به جان خود انداخته است!
استقلال در حال ترجمه کردن این معناست: با دوستانى که دارد، چه نیازى به دشمن!
٤- سپاهان، آب زیر کاه را مىماند! سپاهان، از تن دادن به اشکالات دیگران خوددارى مىکند! سپاهان از همه عبرت مىآموزد ولى بقیه، چنین نیستند! به ویژه از نساجى، نشانهاى که دلگرمکننده باشد نیست! یا از سپیدرود! تراکتور هم صبر پیشه کرده و منتظرمان گذارده!
تا امروز، پدیده هدفمندتر حرکت کرده و تا امروز، چهار تیم خوزستانى، به اندازه یک تیم خوزستانى، تیغ و جوهر نشان ندادهاند! گویى فقط هستند که باشند!
***
هشدار، هشدار! تیم ملى، دوباره اولیت درجه اول ندارد! دعوا بر سر هیچ است و پوچ!
نتیجه اش مىشود مذاکره با تیام و حفظ تیام و نتیجه دیگرش مىشود پشت کردن مجید حسینى به تیم ترابوزان ترکیه و قرارداد بستن مجدد با استقلال! که خیلى زود به نوعى تکذیب مىشود یا محل تردید!
اینجاست که قدرت پول- این تنها ملاک و بالاترین ارزشها- معلوم مىشود و نیز معلوم مىشود که مدیران، وقتى پول در گاوصندوق مدیریتى خود دارند، چه دست و دلبازند! و چقدر کاربلد!
***
آقاى افتخارى، پول ندارد که کارش لنگ مىزند! وزارت ورزش، اگر حواسش به استقلال و مدیرانش باشد و به موقع اینان را شارژ کند، براى خودشان نخوانده ملاهاى تمامعیار هستند!
نهیب به یوونتوس
٢- خرج که از کیسه مهمان بوَد! حاتم طایى شدن، آسان بوَد!
و چنین است که کارد به استخوان کارکنان و کارگران و حقوقبگیران کارخانه فیات ایتالیا رسیده! به محض قرارداد بستن باشگاه یوونتوس با کریستیانو رونالدو، یکسره صدا در صدا مىاندازند و همه با هم فریاد مىکنند که شرمت باد! شرمتان باد!
تازه مدیران تیم «یووه» رونالدو را خریدهاند، که خودش در کمترین مدت پولش را درمىآورد!
ما چه کار باید بکنیم که فوتبالمان دولتى است و حق پولآورى ندارد و نمىتواند تولید درآمد کند و باید با تیمهاى «خرپول» قطر و امارات و عربستان هم رقابت کند! آنها آنجا، با تکیه به چاه نفت تیمدارى مىکنند! اینجا ما، باید تحریمها را دور بزنیم تا پول عوامل تیمدارى و باشگاهدارى خود را تأمین کنیم!
آنجا، حریفان ما، یک قلم پاریسن ژرمن و آرسنال و منسیتى را مىخرند و نیمار را پشت قباله اش مىاندازند! ولى ما، اینجا، به بازیکنان درجه اول خود بدهى ١٠-٨-٧ ساله داریم!
***
یوونتوس، باشگاه سودآورى است و رونالدو بازیکن پولسازى است که در سرى A. نهیب مىشنوند، شرمتان باد!
دوباره خودمشغولى
٣- یواش یواش داریم از هواى جام جهانى خارج مىشویم! یواش یواش داریم خودمان مىشویم! فوتبال ایرانى با همه خودویژگىهاى مربوط به خود!
یواش یواش، به بحثهاى «صد من یه غاز» مشغول مىشویم و از یاد مىبریم که کارهاى مهمترى پیش رو داریم!
مثلاً فراموش مىکنیم که در لیگ آسیا، دو بازى مهم را «باید» ببریم:
یک- استقلال که با السد قطر بازى دارد.
دو- پرسپولیس که الدحیل قطر را رقیب خود مىبیند.
هم استقلال و هم پرسپولیس، نشانى از گوش به زنگى و حواسجمعى لازم را نشان نمىدهند!
پرسپولیس دلمان را خوش کرده به تساوى ٢-٢ با تیم گلگهر سیرجان و استقلال، دوباره داستان یارگیرى از مصدومان و آسیبدیدهها را به جان خود انداخته است!
استقلال در حال ترجمه کردن این معناست: با دوستانى که دارد، چه نیازى به دشمن!
٤- سپاهان، آب زیر کاه را مىماند! سپاهان، از تن دادن به اشکالات دیگران خوددارى مىکند! سپاهان از همه عبرت مىآموزد ولى بقیه، چنین نیستند! به ویژه از نساجى، نشانهاى که دلگرمکننده باشد نیست! یا از سپیدرود! تراکتور هم صبر پیشه کرده و منتظرمان گذارده!
تا امروز، پدیده هدفمندتر حرکت کرده و تا امروز، چهار تیم خوزستانى، به اندازه یک تیم خوزستانى، تیغ و جوهر نشان ندادهاند! گویى فقط هستند که باشند!
***
هشدار، هشدار! تیم ملى، دوباره اولیت درجه اول ندارد! دعوا بر سر هیچ است و پوچ!