خبرورزشی/محمدرضا مدنی؛ فوتبالیستهایی که مانند موم منعطف هستند و با حضور هر سرمربی به شکل و سبک مورد نظر آن مربی درمیآیند، چرا نباید در مسیری راه بروند که با فلسفه وجودی فوتبال ایران و ایرانی همخوانی بالای ۸۰ درصدی داشته باشد؟ در این سالها مربیانی با سبکهای فوتبال مختلف در رأس کادر فنی تیم ملی حضور یافتهاند ولی کدامیک توانستهاند آنچه فوتبالدوست واقعی ایرانی آن را میخواهد در رویدادهای بینالمللی ارائه دهد؟ تماشاگر فوتبال ایرانی صبر و تحمل طرفدار فوتبال ژاپنی را ندارد که با صبوری ۲۰ سال تحمل کند تا از دهه ۷۰ و ۸۰ به بدترین شکل ممکن بگذرد و تازه در دهه ۹۰ میلادی همچون طفلی نوپا روی دو پا بایستد و از دهه اول قرن بیستویکم یقه همه آسیاییها را بگیرد. نه بازیکنان ما خیلی مقید به اجرای فوتبال منظم آلمانی هستند که برگرفته از انضباط تیمی و تاکتیک خاص است، نه دفاع ایتالیایی را دوست دارند که بازیهایش با یک گل تمام شود و به فکر نتیجهگرا بودن است. ایرانی دوست دارد وقتی یک کاسه تخمه کنار دستش گذاشته تا فوتبال ببیند، بارسلونا و رئال را نگاه کند که بازیکنانش به زیباترین شکل ممکن در میدان توپ را به گردش درآورده و گل میزنند و گل میخورند. از حق نگذریم با «آی کی یو» ایرانی این توقع زیادی هم نیست که فوتبالیست تکنیکی ایرانی فوتبال زیبا را کنار بازی هجومی ارائه دهد. بیگمان این روزها که مدیران فدراسیون فوتبال درصدد هستند یک نفر را جایگزین کارلوس کیروش کنند بهتر است کمی هم به این موضوع بیندیشند و با اتکا به تقویت قوای تدافعی و بهبود سازمان دفاعی تیم ملی ظرف این ۸ سال، کسی را به کمپ تیمهای ملی ببرند که دنبال بازی زیبا باشد تا فلسفه فوتبال ایرانی هم در این باره لحاظ شده باشد. کمیته آموزش فدراسیون فوتبال قطعاً در این باره میتواند کمک مهمی به کمیته تیمهای ملی انجام بدهد.
۰
زمان مطالعه: ۱ دقیقه
آیا کسی تا امروز دنبال این بوده که فلسفه فوتبال ایرانی چیست؟ تا به حال از این منظر به موضوع مهم فوتبال توجه شده است؟