به گزارش خبرورزشی، تراکتورسازی تبریز در حالی در آبادان حذف شد که دیدار این تیم برابر نفت آبستن حوادث زیادی بود. یکی از اتفاقات جنجالی این مسابقه هنگام تعویض اشکان دژاگه اتفاق افتاد.
اشکان که در دقیقه ۶۳ به جای سوگیتا وارد زمین شده بود در دقیقه ۱۰۵ با تصمیم جان توشاک جای خود را به علی طاهران داد تا حسابی برآشفته شود.
دژاگه با عصبانیت از تعویض زودهنگام غرولندکنان زمین مسابقه را ترک کرد و در حالی روی نیمکت تراکتورسازی نشست که با صدای بلند مشغول اعتراض به تصمیم سرمربی خود بود. حسن آذرنیا سرپرست تراکتورسازی هم با وجود تلاش زیاد نتوانست این هافبک ملیپوش را آرام کند و حتی محمد تقوی دستیار توشاک هم که میخواست دژاگه را آرام کند، وقتی به سمت او رفت نیمه راه پشیمان شد، چون اشکان واقعاً عصبانی و غیرقابل کنترل شده بود!
عجبا که در نشست خبری پس از مسابقه هم وقتی خبرنگاران از جان توشاک در خصوص رفتار عجیب و اعتراضهای اشکان دژاگه پرسیدند، با جواب عجیبتری مواجه شدند:
«این رفتارها طبیعی است. بازیکنی که تعویض میشود قرار نیست بخندد و...!» این اتفاق جنجالی، رفتار اشکان دژاگه و برخورد جان توشاک ولزی را وقتی با تیم ملی و کارلوس کیروش مقایسه میکنیم، به نتایج جالبی میرسیم.
در تمام این سالهایی که مرد پرتغالی هدایت تیم ملی را بر عهده گرفته است، به یاد ندارم بازیکنی نسبت به تعویض خود (ولو زودهنگام) اعتراض کند و نیمکت تیمش را شلوغ کند. کارلوس کیروش در عین حال که به شدت سختگیراست، اما یک مربی مهربان نیز به شمار میرود که با شاگردانش رفاقت هم میکند.
ملیپوشان حتی اشکان دژاگه هم به خوبی میدانند اگر رفتاری نامتعارف یا جنجالی به ویژه حین مسابقه انجام بدهند با سختترین واکنش سرمربی مواجه شده و جایگاه خود در تیم ملی را برای همیشه از دست خواهند داد.
کارلوس کیروش فضایی در تیم ملی به وجود آورده که هیچ بازیکنی خودش را برتر از تیم یا سرمربی آن نمیداند. ملیپوشان خوب میدانند تصمیمگیرنده اول و آخر درباره مسائل فنی سرمربی است و بازیکنی اجازه دخالت کردن در کارفنی یا اعتراض را ندارد.
اتفاقی که جمعه گذشته در ورزشگاه تختی آبادان افتاد، تفاوت کارلوس کیروش با جان توشاک ولزی را نمایان کرد. در اینکه رفتار کاپیتان تیم ملی (پس از مسعود شجاعی) غیرقابل توجیه بوده و از بازیکنی در سطح اشکان با سابقه بازی در معتبرترین لیگهای اروپایی انتظار چنین رفتارهایی نمیرود، شکی نیست، اما دژاگه هم خودش میداند کجا و روبهروی کدام سرمربی بایستد و جنجال به پا کند!
اشکان که در دقیقه ۶۳ به جای سوگیتا وارد زمین شده بود در دقیقه ۱۰۵ با تصمیم جان توشاک جای خود را به علی طاهران داد تا حسابی برآشفته شود.
دژاگه با عصبانیت از تعویض زودهنگام غرولندکنان زمین مسابقه را ترک کرد و در حالی روی نیمکت تراکتورسازی نشست که با صدای بلند مشغول اعتراض به تصمیم سرمربی خود بود. حسن آذرنیا سرپرست تراکتورسازی هم با وجود تلاش زیاد نتوانست این هافبک ملیپوش را آرام کند و حتی محمد تقوی دستیار توشاک هم که میخواست دژاگه را آرام کند، وقتی به سمت او رفت نیمه راه پشیمان شد، چون اشکان واقعاً عصبانی و غیرقابل کنترل شده بود!
عجبا که در نشست خبری پس از مسابقه هم وقتی خبرنگاران از جان توشاک در خصوص رفتار عجیب و اعتراضهای اشکان دژاگه پرسیدند، با جواب عجیبتری مواجه شدند:
«این رفتارها طبیعی است. بازیکنی که تعویض میشود قرار نیست بخندد و...!» این اتفاق جنجالی، رفتار اشکان دژاگه و برخورد جان توشاک ولزی را وقتی با تیم ملی و کارلوس کیروش مقایسه میکنیم، به نتایج جالبی میرسیم.
در تمام این سالهایی که مرد پرتغالی هدایت تیم ملی را بر عهده گرفته است، به یاد ندارم بازیکنی نسبت به تعویض خود (ولو زودهنگام) اعتراض کند و نیمکت تیمش را شلوغ کند. کارلوس کیروش در عین حال که به شدت سختگیراست، اما یک مربی مهربان نیز به شمار میرود که با شاگردانش رفاقت هم میکند.
ملیپوشان حتی اشکان دژاگه هم به خوبی میدانند اگر رفتاری نامتعارف یا جنجالی به ویژه حین مسابقه انجام بدهند با سختترین واکنش سرمربی مواجه شده و جایگاه خود در تیم ملی را برای همیشه از دست خواهند داد.
کارلوس کیروش فضایی در تیم ملی به وجود آورده که هیچ بازیکنی خودش را برتر از تیم یا سرمربی آن نمیداند. ملیپوشان خوب میدانند تصمیمگیرنده اول و آخر درباره مسائل فنی سرمربی است و بازیکنی اجازه دخالت کردن در کارفنی یا اعتراض را ندارد.
اتفاقی که جمعه گذشته در ورزشگاه تختی آبادان افتاد، تفاوت کارلوس کیروش با جان توشاک ولزی را نمایان کرد. در اینکه رفتار کاپیتان تیم ملی (پس از مسعود شجاعی) غیرقابل توجیه بوده و از بازیکنی در سطح اشکان با سابقه بازی در معتبرترین لیگهای اروپایی انتظار چنین رفتارهایی نمیرود، شکی نیست، اما دژاگه هم خودش میداند کجا و روبهروی کدام سرمربی بایستد و جنجال به پا کند!